ﺭﮎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﺗﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺑﺎ ﻣﺮﺍﻡ ﻭ ﻣﻌﺮﻑ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﻧﺪ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺭﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺑﺎﺭﻫﺎ
ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺩﺗﺎﻥ ﻟﺮﺯﯾﺪﻩ ﺍﻡ
ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ... ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﻭ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ
ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺧﻮﺵ ﺑﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ
ﻫﺮ ﮐﻼﻏﯽ ﺭﺍ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ
ﻭﺯﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ
ﺑﺎ ﺗﺮﺍﺯﻭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﺳﺮﺩﯼ ﺁﻏﻮﺵ ﻫﺎ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩﻡ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﻣﻦ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭﺑﺎﺭﻫﺎ
ﻻ ﺑﻪ ﻻﯼ ﻫﺮ ﺩﻋﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﮐﺠﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﺳﺖ
ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﻣﯿﺮﻭﻡ ﺑﺎ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﺍﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﭼﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺷﺒﯽ
ﻻ ﺑﻪ ﻻﯼ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻩ ﺍﻡ
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
